καπωσ ετσι εμαθα πώς 3επερνιουνται τα τρενα.. οι διαδρομεσ.. κα9ησα στον ιδιο καναπε.. κατεβηκα τα ιδια σκαλια στον ιδιο στα9μο μετρο.. για πρωτη φορα σ αυτη τη διαδρομη.. μ αυτον τον τροπο λοιπον, κι ετσι ακα9οριστα και 3αφνικα, μεσα στα ουρλιαχτα τησ σιωπησ, σβηνουν ενασ-ενασ οι μυ9οι μου.. προσωπα που αγαπησα και διολου δεν το α3ιζαν.. οχι μονο την αγαπη μου.. ουτε την ελαχιστη προσοχη μου δεν α3ιζαν μα εκει ακριβωσ εντοπιζεται το απροσδοκητο που καταλογιζουν στον ερωτα.. Πού την εβρισκα τοση πηγη? εγω, η αδεια απο ιδεεσ.. η κενη απο χαζοερωτεσ.. Πού ανακαλυψα τετοιεσ σταγονεσ συμπυκνωμενησ αγαπησ και γιατι-η ανοητη-τισ 3οδεψα αδειαζοντασ τεσ στα ποδια του μπροστα..? απο ποιο παραμυ9ι το εμα9α αυτο? ποια πριγκιπισσα αντι να κρατησει τα φιλια τησ για τον γοητευτικο ιπποτη, τα χαρισε στην κακια μαγισσα? τελικα δεν ειναι να καυχιεμαι που ειμαι αυτοδιδακτη.. τοσα τρενα, τοσοι στα9μοι κι εγω ακαταδεχτη.. ουτε να φτυσω τισ γνωσεισ που μου ε3φενδονιζαν καταμουτρα.. αργησα πολυ να καταλαβω οτι το 9εμα δεν ηταν να μην 3αναπαω σ εκεινη την πλατεια και να μην 3ανακατεβω σ εκεινον το στα9μο για να του δει3ω οτι τον 3επερασα, αλλα για μενα την ιδια..
κατι γκριζεσ μερεσ 3εφευγει ο νουσ μου και τραβαει κατα κει.. προσ εκεινεσ τισ εποχεσ.. μου το επιτρεπω που και που.. κατι αχνο9υμαμαι, οχι λεπτομερειεσ.. αναλαμπεσ ελαχίστων δευτερολεπτων φορτισμενεσ ρευμα για να φωτισεισ ολοκληρη την α9ήνα σαββατο βραδυ.. ετσι ειναι.. και τελικα παραμενω μια ε3ασ9ενημενη πυγολαμπιδα στη σκοτεινη γωνια μιασ κυριακησ 3ημερωμα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου