κα9ε φορα..

23:45

σε 15 λεπτα η μερα αλλαζει.. γινεται 23 ιουνιου.. κ ακομα κ αν με παρεισ τηλ..

αν μου ζητησεισ να ερ8ω μαζι σου καπου.. ακομα κ αν στην αρχη αρνη8ω κ μετα

καταφερεισ να με πεισεισ.. τιποτα δε 8α 'ναι οπωσ τοτε.. ποτε 3ανα το πεζουλακι

του παρα8υρου δε 8α νιωσει να το βαραινει τετοια ευ8υνη.. η ευ8υνη για ολη

αυτη την αρρωστη ιστορια που τελειωνει τοσο αδο3α.. κ ομωσ, εκρυβε μεσα τοσα

απο8εματα μανιακησ -σχεδον- αγαπησ, ικανα να κρατησουν για παντα.. ακομη κ

αν καποια στιγμη σβησει απ' τη μνημη σου η λαμψη του βλεμματοσ μου τη στιγμη

που τον ειδα, να 8υμασαι πωσ εγω, τουλαχιστον μια φορα το χρονο (κα8ε 23

ιουνιου) 8α σε σκεφτομαι οσο μακρια κι αν εισαι.. και 8α σ' ευχαριστω που το

εζησεσ διπλα μου.. που το ζησαμε μαζι..

ΣΤΗ ΜΥΡΤΩ