Αρχιζεις σιγα σιγα να εγκαθιστασαι μεσα μου..γινομαι εσυ..υιοθετω τις τακτικες σου..προσφατα υιοθετησα τη σιωπη..εγινε θετη συνηθεια μου..αλλο ενα μηνυμα σου.. αλλη μια κουβεντα-υποσχεση για το μελλον.."οποτε κι αν ειναι αυτο"..δεν απαντησα τιποτα.. τιποτα.. ουτε σ'αυτο ουτε στο επομενο που εστειλες δηθεν για να με ευχαριστησεις για τις φωτογραφιες..ακριβως 20 λεπτα μετα..ακριβως οση ωρα χρειαστηκες για να σιγουρευτεις οτι δε σκοπευα να απαντησω..ψαχνω απελπισμενα να βρω τον εαυτο μου σ'αυτη τη συμπεριφορα..δε με αναγνωριζω πουθενα..τιποτα δε με θυμιζει σ'αυτη τη σιωπη που ακολουθησε το μηνυμα σου.. αρχιζω κι εγω να κοβομαι στα 2..μ'αυτη τη σιωπη ή τα κερδιζω ή τα χανω ολα.. ή σε βαζω σε σκεψεις και ξεκινας να θυμασαι τι ημουν για σενα ή πιστευεις πως ακομη κι εγω σ' "εγκατελειψα,,"....σε "αφησα"... και φευγεις..βυθιζεσαι περισσοτερο στη μοναξια σου..μα μη φυγεις! ειναι νωρις ακομη.. σκεψου ποσες φορες εκανα εγω να φυγω και παλι περπατησα το δρομο του γυρισμου..και δεν ειχα καν προλαβει να φτασω στα μισα..ειναι νωρις σου λεω..δε ζησαμε ακομη τιποτα.. μη φοβασαι..ο χρονος δεν προκειται ποτε να μας προλαβει εμας..δε θα κατορθωσει ποτε να μας πιασει.. πανω που θα νομιζουμε πως όλα τελειωνουν θα σου τραβαω τελευταια στιγμη το χερι και θα σε φερνω πισω από τον μικρο τοιχο των αναμνησεων.. κι εκει,χαμμενοι μεσα στα πνιχτα μας γελια, θα του τη στηνουμε.. θα πηγαινει να στριψει και θα του βαζουμε τρικλοποδια..θα σωριαζεται κατω.. κι εμεις θα τον κοιταζουμε και θα γελαμε..μετα θα μου πιανεις εσυ το χερι..θα μου χαμογελας πονηρα και θα μου λες «παμε να τον αποτελειωσουμε..».. και με θρασος θα χοροπηδαμε πανω του.. ωσπου να ξεψυχισει.. μη φοβασαι λοιπον.. λιγη πιστη μονο εχε.. και υπομονη.. μεχρι και το χρονο κερδιζουμε.. ειμαι κουρασμενη.. ειμαι ετοιμη να το αφησω.. όχι όμως και ετοιμη να δεχτω τις συνεπειες..και ποτε δε θα ειμαι.. γι αυτό ελα ένα λεπτο.. ένα λεπτο μονο.. να παρω δυναμη για να συνεχισω..ξερω, αργα ή γρηγορα θα σε βρω..
Λοιπον σε περιεχω πια.. φανηκε από το ότι δε σου εστειλα τιποτα.. μη θεωρησεις ότι αυτό σημαινει πως δεν εχω τιποτα να σου πω.. εχω.. παρα πολλα.. δε θα χωρουσαν όμως όλα σε ένα μηνυμα.. ουτε σε ένα mail..σε μια αγκαλια μπορει.. σε ένα βλεμμα σιγουρα.. και θα στα πω όταν συναντηθουμε για να δουμε την ταινια.. «όποτε κι αν είναι αυτό..»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου