"Ό, τι σταυρώνεις το προσκυνάς..". Και το βλέμμα καρφί από την άλλη άκρη της αίθουσας. Με ξέρει. Πολύ καλά. Όσο καλά ήθελα να με μάθεις. Και δε μ' άφησες και σου θυμώνω. Ήρθε η ώρα να σου θυμώσω. Για όλα όσα δε μ' άφησες να γίνω δίπλα σου. Για τον καλύτερό μου εαυτό που δε μου επέτρεψες να ανακαλύψουμε μαζί.
Και σε χρεώνω. Χρεώνω κι εμένα. Που μάλλον δεν προσπάθησα αρκετά. Που, εσύ θα 'λεγες, δε θέλησα αρκετά.
Που τελικά αποδέιχτηκα "μικρή".
Κι εκεί που φοβόσουν μήπως ο Δαίμονας δούλεψε σ' εμένα.. Μήπως χρειαστεί να αποδείξεις ότι δεν είσαι αυτό που σε ήθελε για μένα.. Τελικά εγώ έπρεπε να έχω φυλαχτεί από όλα του τα "κατηγορώ" που αντιστοιχούν στον 4ψήφιο αριθμό της ταυτότητάς μου, κάτω από την Ημερομηνία Γέννησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου