Παρερμηνεία

"Τον Θ. πρέπει να τον γνωρίσεις οπωσδήποτε"

"Την Μ. πρέπει να τη γνωρίσεις οπωσδήποτε"

"Εκεί πρέπει να πάμε οπωσδήποτε ένα τριήμερο"

"Κάπως έτσι ξεκινήσαμε Εμείς"

"Φυσικά και δεν είναι λόγος αυτός να τελειώσει μια σχέση"

"Εννοείται ότι το μεταξύ μας δεν ήταν ποτέ κάτι επιπόλαιο"

"Είσαι άνθρωπος που γεννάει όμορφα συναισθήματα"

"Στην πρώτη δυσκολία εγκαταλείπουν οι δειλοί"

"Δεν μπορώ ούτε να σκέφτομαι το πώς θα αντέξω αυτές τις 15 ημέρες τον Ιούλιο"

"Το Εμείς είναι σε ξεχωριστή, δική του θέση"

"Δεν έχει συμβεί κάτι που να μας αφορά και να μην έχεις ενημερωθεί γι' αυτό"

"Σου υπόσχομαι ότι αύριο το πρωί θα κάνουμε τη συζήτηση αυτή"

"Οι κύκλοι δεν κλείνουν ποτέ με μια απλή απομάκρυνση του ενός"

"Δηλαδή δε θα μου ξαναφτιάξεις τα νύχια..?"

"Μου 'λειψες.."

"Μη μου φεύγεις.."

"Δεν εξαφανιζόμουν ποτέ χωρίς να έχω γνωστοποιήσει τους λόγους"

Και όλα αυτά και άλλα τόσα που αγγίζουν το Αναρίθμητο, αν τα αντιστρέψεις, ίσως και να τα εννοείς.

"Ενεργός πριν από 2 ημέρες"

Ο εγκέφαλός μου, μέχρι πρότινος, θεωρούσα ότι δεν κινδυνεύει να κατηγορηθεί για παρερμηνείες των ερεθισμάτων που δέχεται. Προφανώς η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι λανθασμένα τον εμπιστευόμουν, αφού -η χαζή- ήμουν και σίγουρη για την ευθεία γραμμή που ενώνει τα λόγια σου με την Αλήθεια. 

-Την ποια?

-Την Α-λήθεια. Προς στιγμήν παρέλειψα το πόσο γρήγορα ξεχνάς (ή και όχι, όταν απλά Δε Θες).

Το μόνο που θα με βασανίζει είναι το πώς σκατά πήραν δεύτερες ευκαιρίες και ξεχάστηκαν τα ανεπίτρεπτα σφάλματα κάποιων και εγώ πέρασα με τη μία στο εκτελεστικό απόσπασμα χωρίς καν τη δυνατότητα εκπλήρωσης μιας τελευταίας επιθυμίας.

Και ο χειρότερος τη δικαιούται.

Αλλά μάλλον ο χείριστος την αφαιρεί.