Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

μουρη μου σπασμενη..






γραφω εδω γιατι θα μπεις μονο με την ελευθερη βουληση σου (αν μπεις ποτε) και δε θα το δαβασεις μονο και μονο επειδη εξαναγκαζεσαι για να φυγει αυτο το "1" απο το "inbox" σου στο fb. [ασε που ετσι "γλιτωνω" και απο πολλες κατηγοριες στις οποιες ουτως ή αλλως θα με υποβαλλεις αλλα τουλαχιστον δε θα τις εχω προκαλεσει ουτε εν αγνοια μου]


λοιπον, εσυ τελικα ησουν αλλο ενα "ή ολα ή τιποτα".. δηλαδη ή να καουμε ή να τη σβησουμε τη φωτια.. το να ειμαστε και οι δυο σε μια αποσταση ασφαλειας και απλα να ζεσταινομαστε δεν παιζει σαν ενδεχομενο.. λιγο "αδικο" μου φαινεται αλλα οφειλω να το σεβαστω ως επιλογη σου.
ωστοσο αυτο που δεν καταλαβα ειναι ποια "συμφωνια" να μη σπασουμε ακριβως.. μαλλον εννοεις το "νομο" που εθεσες κι εγω απλα δεχτηκα.. γιατι οταν ειπα "ας το αφησουμε" δεν εννοουσα να κοψουμε και την καλημερα..


και φυσικα δεν εννοουσα οτι δε σε γουσταρω (ουτε οτι σε γουσταρω ομως, αυτο δεν μπορεις να χωνεψεις, οτι ΑΠΛΑ  δε σε βλεπω ετσι.. δε σε προσεγγιζω οπως εκεινον γι' αυτο και ουτε δε σε γουσταρω, ουτε σε γουσταρω)..


και δεν πρεπει σωνει και ντε αναμεσα σε 2 ανθρωπους απ' ολα τα συναισθηματα να επικρατει ο ερωτισμος. μπορει να πλαναται στην ατμοσφαιρα αλλά να υπαρχουν άλλα ουσιαστικοτερα πραγματα που δε θα τον αφησουν να κυριαρχησει.. σ' αυτα τα "άλλα" και "ουσιαστικοτερα" ηλπιζα μ' εσενα.. στο οτι θα ειχα εναν ανθρωπο να συζητω που θα του μιλαω και δε θα κοιταζει σα χαμμενος τον ουρανο να δει απο που του ηρθε η κεραμμυδα καθε φορα που αποκαλυπτω μια απο τις "αρρωστες" πτυχες μου.. και ειναι ΑΔΙΚΟ να παρατας καποιον στη μεση ενος πουθενα που μονο εσυ μπορουσες να  καταλαβεις μονο και μονο επειδη δε σκεφτεστε με τον ιδιο τροπο..


ενταξει, το καταλαβα.. μεγαλοπρεπως και παλι.. ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ..








12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χμ.
Δε ξέρω περι τίνος πρόκειται.
Αλλά τελικά μπορεί να ταν μια απάτη.Όταν θες τον άλλο,δε κάθεσαι σε μια απόσταση ασφαλείας.Απλά το ρισκάρεις και όπου πάει.
Και στη τελική τα λάθη είναι για τους ανθρώπους.Αυτοί που δεν αφήνονται να φοβούνται.
:)

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.. είπε...

το θεμα ειναι οτι αναμεσα σε δυο ανθρωπους δεν πρεπει σωνει και ντε να αναπτυσεται το "θελω τον αλλο"..
υπαρχουν κ αλλα ειδη σχεσεων εκτος απο αυτο..

η "αποσταση ασφαλειας" ηταν ως προς τη φωτια, οχι ως προς τον αλλο..

μπορει δηλαδη να υπαρχει ενας ερωτισμος (η φωτια στην προκειμενη περιπτωση).. αυτο ομως δε σημαινει οτι ή πρεπει να πεσεις μεσα και να καεις ή να τη σβησεις.. μπορεις να την εχεις σε μια "αποσταση ασφαλειας" που να σου επιτρεπει να ζεσταινεσαι και να συμπορευεσαι μαζι της..

Ανώνυμος είπε...

Ξέρεις κάτι?
Σίγουρα,υπάρχουν πολλών ειδών σχέσεις.
Έτσι απλά για να νιώθεις κοντά τον άλλο ακόμα και αν γνωρίζεις ότι αλλιώς δε γίνεται."..Δρόμος δίχως γυρισμό.."
Όμως,το να σαι σε αυτή την ασφαλή απόσταση,σε γεμίζει?
σε κάνει να χαμογελάς?σου φτάνει?
αν ναι,πάω πάσο.
Αλλά πόσο να αντέξει κάποιος τις "μιντί" καταστάσεις?

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.. είπε...

μα μιλαω για περιπτωση στην οποια για πρακτικους λογους δεν αναπτυχθηκε ερωτας.. κανονικος τουλαχιστον..

και δε μιλαω για μια περιπτωση στην οποια υπαρχει ερωτικο ενδιαφερον και δεν υπαρχει ανταποκριση ωστε να σκεφτω "ποσο ο αλλος αντεχει σε μιντι κατασταση"..

ο ερωτισμος ειναι κατι αλλο.. ειναι ενα "συννεφο" το οποιο πλαναται στην ατμοσφαιρα.. καμια φορα συμβαινει και μεταξυ ατομων του ιδιου φυλου και ειναι απολυτως φυσιολογικο γιατι εχει να κανει με τη φυση των εκπεμπομενων μηνυματων.. δε σχετιζει τα ατομα ως ατομα μεταξυ τους.. ερωτισμος υπαρχει πολλες φορες αναμεσα και σ εναν καθηγητη και τους φοιτητες του ως συνολο σε ενα αμφιθεατρο πανεπιστημιου.. θα λεγε κανεις οτι ειναι πιο κοντα στο δεος παρα στον ερωτα..

αν ειχα να κανω με μια ιστορια "μονοπλευρου" ερωτα δε θα τολμουσα να μιλησω γιατι πρωτη απ' ολους εχω καει ακριβως επειδη δεν αντεχα τη μιντι κατασταση..

μιλαω για εναν αμοιβαιο ερωτισμο που για καποιο λογο κατεληξε να γινει αιτια να χαλασει μια ολοκληρη συναναστροφη..

Ανώνυμος είπε...

Έσυ ξέρεις καλύτερα.
Απλά να υπάρχει σε όλη αυτή τη κατάσταση ένα χαμόγελο.
αυτό να μένει στο τέλος.
Καλή δύναμη και υπομονή.
:)

Ανώνυμος είπε...

μα καλα, τι εγινε εδω? λιγο κανω να λειψω και οχι απλα χανω επεισοδια,ολον τον πρωτο κυκλο χανω!
φανταζομαι δεν μιλαμε για εκεινον, για τον οποιο φορας ενα "εχγορδο" σκουλαρικι,ε?

τοτε, για ποιον? χμμμμμμ!

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.. είπε...

xelwni mou.. oxi oxi. kamia apolytws sxesh.. k an to diavases prosektika 8a katalaves oti prokeitai gia kati periergo.. k ontws einai.. 8a ta poume kapoia stigmh isws.. pantws den einai kainourgio kefalaio sto vivlio pou fantazesai..

einai kati entelws 3exwrista (oxi me thn ennoia tou special, me thn ennoia tou "apokommenou apo ta ypoloipa")..

DSV είπε...

Μπράβο... το είπες και το Έκανες... !!!

Όταν θέλεις γίνεσαι το κορίτσι που ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ... και δεν κωλώνω να το βάλω σκέτο χωρίς εισαγωγικά... παρόλο που δεν σε Άγγιξα... παρόλο που δεν με έχεις δει... Αν και πριν 1 Ανάρτηση ... έβαλα κάποια Φωτό που με "Δείχνει" στο Blog μου !!!

http://dsvsval.blogspot.com/2009/12/hip-hop.html (Εκεί όμως είμαι 35. 4 Χρόνια πριν και με την Ελεύθερη περιβολή μου... για να Χορεύω με τις Ανιψιές μου)

Δεν χρειαζόταν να κρατήσεις τα Blog μου για να με Θυμάσαι... Παρά 2 Αγαπημένα Τραγούδια...

Θα σου διάλεγα στίχους από Αυτά... Αλλά δεν ξέρω ποιους να Πρωτόδιαλέξω γιατί τους "Ζήσαμε" Όλους !!!

http://www.youtube.com/watch?v=HxWU4ZNjJro&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=N2S88UvPra4&feature=player_embedded


Με αυτά θα με "Έχεις" Πάντα.. και εγώ θα ξέρω ότι θα "Είμαι" Πάντα Εκεί... Δίπλα ... Στην Καρέκλα !!!

Αντίο Γλυκιά μου...........

Υ.Γ. Και αν ποτέ πρέπει (που το απεύχομαι) να μου γράψεις ... στο Blog.

Έχω το Mail... μην γράφεις σχόλια σε Αναρτήσεις... Κατευθείαν Εκεί.

dsv@otenet.gr !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

DSV BLOG είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

http://dsvpoems.blogspot.com/2009/08/blog-post_5516.html

Ανώνυμος είπε...

http://www.facebook.com/photo.php?pid=877039&id=1313820481#/photo.php?pid=877048&id=1313820481&fbid=1307831498563

Ανώνυμος είπε...

Είναι ο Έρωτας Φοβικό Σύνδρομο; (2 Σεπτεμβρίου 2008)

Η σκέψη κολλάει στο χαρτί κι όλο απομακρύνεται
Το μελάνι στεγνώνει από την ακινησία και το χαμένο χτύπο των πλήκτρων
Απλανές το βλέμμα στη μαύρη γραμμή που αναβοσβήνει βασανιστικά
Θυμίζοντας το χρόνο που κυλάει και φεύγει σαν το κρυστάλλινο νερό μιας πηγής
που σκορπίζεται χωρίς να καταλαγιάζει τη δίψα σου

Η χαρά και η αγαλλίαση της απελευθέρωσης των λέξεων γίνονται φόβος
Φόβος μεταμόρφωσης ενός λεκτικού παραληρήματος, σε έργο τρόμου
Φόβος μετάλλαξης δακρύων συγκίνησης, σε δάκρυα πανικού
Φόβος μετατροπής ρίγους έντονης ευχαρίστησης, σε ανατριχίλα και σύγκρυο

Απαίσιο αρχέγονο συναίσθημα που στερεί την απόλαυση της παρθένας αίσθησης
Κατακυρίευση της ψυχής από παραπλανητικά μηνύματα φανταστικών γεγονότων
Αλλοίωση απολαυστικών παλμικών δονήσεων σε σφοδρές αναταράξεις
Καταβαράθρωση του Έρωτα από απόλυτο συναίσθημα ζωής.............

………………… σε αναίτιο παραλήρημα και ΦΟΒΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ !!!

http://dsvpoems.blogspot.com/2009/03/2-2008.html