Διάλυση από τα μέσα. Προδοσία από τις λίγες. Να σε συνθλίβουν λίγο-λίγο. Να νομίζεις ότι δεν πάει πιο κάτω, κι όμως να αρκεί ένα βλέμμα για να πειστείς ότι και στα πιο σκληρά πατώματα ανοίγουν τρύπες. Το "απ' έξω" είναι στυντριπτικό. Δεν υπάρχει εξήγηση. Τοίχοι παντού. Διέξοδος καμία. Μόνο απαξιώσεις και εκμηδενισμοί. Μαζεμένες φωνές που συνθέτουν την εσωτερική παραφωνία. Οι συμμετέχοντες προσκεκλημένοι ή -ακόμα χειρότερα- πελάτες. Κόβουν εισιτήριο. Σπόνσορες κοινών κρεβατιών. Τζογαδόροι των ομοίων τους. Στοιχήματα της δεκάρας σε πλάτες των ψυχών. Ποιος θα προλάβει να κατασπαράξει τον άλλο πρώτος. Όχι ποιος θα βγει αλώβητος, αλλά ποιος θα πληγώσει παραπάνω. Παρατηρητής σε όλα. Τόσο ήθελα να είμαι μέρος και τόσο με έκαναν να σιχαθώ. Αηδίασα με τα πάντα. Γλίτσα και φτήνια. Ταλέντα βρώμικα. Δυσωδία. Καλύτερα να μην είχα αισθήσεις.
Εκτός από τα σημερινά 4 ευρώ, από μένα δε θα ξαναπάρεις τίποτα. Κι αυτό είναι η σημαντικότερη νίκη μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου