Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝΑ ΕΔΩ..





εξαιρετική ακροβασία ανάμεσα στο "πρέπει" και το "δεν πρέπει".. μέρες και νύχτες διαβάζοντας Ηθική Φιλοσοφία, δήθεν για την εξεταστική του Ιουνίου- στην ουσία για να βρω σύννεφο να προσγειωθώ χωρίς να με τρυπήσουν τα καρφιά των "σωστών"- νομίζω πως πλέον κατάλαβα τον προορισμό μου. και δε μ' ενοχλεί και νιώθω περίφανη γι' αυτό. τέτοια εποχή πέρισυ ήμουν πάλι ακριβώς στο ίδιο σημείο με τώρα που για πρώτη φορά-σε σχέση με την υπόλοιπη ζωή μου- δεν ήταν το μηδέν κι αφού δεν είμαι στο μηδέν είμαι καλά! 

έχει μπει το καλοκαίρι και όσο κι αν συχτηρίζω για τα φάρμακα και που δεν μπορώ να βγω έξω χωρίς μακρυμάνικο σκέφτομαι οτι θα 'ρθει η μέρα που θα σε δω (την οποία αγνοώ πλήρως ακόμη) και χαίρομαι γι' αυτό. χαίρομαι γιατί ξέρω ότι θα χαρείς κι εσύ όπως άλλωστε κάθε φορά που συναντιόμαστε. ξέρω ότι ελάχιστοι καταλαβαίνουν τη χαρά μου αυτή αλλά από την άλλη τα περισσότερα λίγοι τα καταλαβαίνουν κι ευτυχώς για μένα είναι αυτοί που με νοιάζουν. 

ιούνιος ακόμη κι όλα είναι στο -σχετικά μακρινό- μέλλον, χωρίς καν μια ημερομηνία για σημείο αναφοράς και παρ' όλ' αυτά δεν ανησυχώ για τίποτα. είσαι όσα αγαπώ (ό, τι κι αν σημαίνει η λέξη "αγαπώ") και αυτό μόνο χαμόγελο μου φέρνει. θα με δεις, θα λάμψουν τα μάτια σου απ' αυτή τη σχεδόν πατρική αγάπη (που παρεμπιπτώντως δε με ενοχλεί καθόλου γιατί είναι ίσως η πιο αγνή και ανιδιοτελής μορφή αγάπης)και θα ψάξω μέσα στο γαλάζιο σου βλέμμα και θα βρω όλους τους λόγους για να ζω. θα είμαι αδυνατισμένη και θα μου γκρινιάξεις γιατί δε σου πολυαρέσει αλλά θα σου εξηγήσω ότι είναι από τα φάρμακα και τότε θα λυπηθείς αλλα θα σου πω ότι ολα πια είναι εντάξει και θα με πιστέψεις γιατί ποτέ δε σου λέω ψέματα αφού δεν μπορώ.


πεινάω λίγο είναι η αλήθεια αλλά έχω αφεθεί να σκέφτομαι όλα αυτά και με τίποτα δεν παρατάω τέτοιες σκέψεις για να γεμίσω το στομάχι μου. ούτως ή άλλως με την προσμονή αυτή γεμίζω εφόδια να ταξιδέψω ολόκληρη την έρημο Αύγουστο μήνα. 

σ' αγαπώ, σε σκέφτομαι και περιμένω σαν παιδάκι που του τάξανε το πρώτο φετινό παγωτό να σε δω! ελπίζω πως είσαι καλα..



                          "αρκεί τα ζεστά σου χέρια να΄χω αμμουδιά 
                                          και η θάλασσα των ματιών σου να με κοιτάζει.."





19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Έτυχε να το δω άμεσα το πόστ.
Ότι και να ναι,ότι και να έγινε..το σημαντικό είναι αυτά τα γλυκά συναισθήματα που έχουν μείνει και έχεις μέσα σου,κάθε φορά που τον βλέπεις.
Μόνο θετικά που έζησες τουλάχιστον,γιατί για κάποιους όλα έμειναν ανεκπλήρωτα.
Αγάπη λοιπόν :)

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.. είπε...

καλησπεεεεερα! ειδες? μερικες φορες πραγματι τυχαινει να πετυχαινουμε τα ποστ μολις εχουν "γεννηθει".. κι εμενα μου συμβαινει να βλεπω "αναρτηθηκε ενα λεπτο πριν" και παντα διαβαζω με λαχταρα ξεροντας οτι ειμαι "μεσα στους 10 πρωτους"! χαχα!
σ' ευχαριστω πολυ για το σχολιο και πραγματικα μπορει να αργησα αλλα το συνειδητοποιησα οτι εν τελει ΑΥΤΟ ειναι που μετραει, το ό,τι ομορφο εχουμε ζησει. ειδικα αν ξερεις εξ' αρχης οτι δεν υπαρχουν επιλογες δεν υπαρχει καν λογος να στεναχωριεσαι για οσα τελειωνουν. μου εμειναν πολλα πισω, ικανα και επαρκη να με κρατησουν γεματη για πολυ καιρο ακομη.. να 'ναι καλα.. να' σαι καλα κι εσυ που "με διαβασες"..

love είπε...

τι γλυκιά ανάρτηση!!
εύχομαι όμορφο καλοκαίρι με όμορφα συναισθήματα, όπως όσα διάβασα!!!

τελικά, είναι αυτό το υπέροχο συναίσθημα που μένει απο τις σχέσεις... αυτο το "θα σε δω!!!"
"μετρώ τις μέρες, μερώ τις ώρες... τώρα που ξέρω πως θα σε δω..."

καλό βράδυ!!!

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.. είπε...

αγαπητη Στιγμη, ποσο το αγαπω αυτο το κομματι.. "σαραντα μερες, σαραντα κυματα μα δε με νοιαζει κι αν αργω, τωρα που ξερω πως με περιμενες, τωρα που ξερω πως θα σε δω.."

το μονο που ευχομαι στους ανθρωπους ολους ειναι να μπορεσουν να ζησουν εστω και μια φορα στη ζωη τους μια τετοια σχεση που να αφησει το "θα σε δω" μεσα στις καρδιες τους..

love είπε...

μεγάλη ευχή... :)

"παλιές αγάπες αγιασμένες!"

Ναύτης είπε...

πρωινο με βροχή
μπήκα να δω μήπως και πλυμμήρησε το ενυδρείο και νάτα μας...
καλημέρα ταξιδιάρικο
λοιπόν, περίεργο είναι
δεύτερο σχόλιο που κάνω τις τελευταίες μέρες και καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα
ίσως ν'αλλάξεις τ όνομά σου;
δεν ταξίδεψε η καρδια σου
ταξιδεύει...
και μαζί της και το μυαλό σου και τα μάτια σου κι όλα σου τα αισθητήρια...
και οι αισθήσεις...
δεν είναι μόνο η προσμονη που θα δεις...
είναι και κείνη που θα σε κοιτάξουν...
πως ξεκινάει αυτο το καλοκαίρι με βροχή ε...
σημαδιακο...
καλο να είναι!

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.. είπε...

καλημερα ενυδρειακι..
ταξιδευει η ρημαδα και λιμανι δε βρισκει..
τοσο δυσκολο ειναι πια να ξαποστασει κι αυτη λιγο?
καλα τα ταξιδια, δε λεω.. και αξιοζηλευτα..
αλλα πρεπει καποια στιγμη να γεμισει και το αμπαρι..
μετα το τελος των αποθεματων ερχεται η βυθιση..

Ναύτης είπε...

μπαααα...
αυτο που χρειάζεται είναι να κάνεις τα ταξίδια με την παρέα που θέλεις...
αυτο ειν' όλο.

B. είπε...

τι πιο ομορφο υπαρχει απο το να αγαπας καποιον και να ξερεις οτι κι αυτος ο καποιος σ'αγαπαει..ισως σε αλλα μυκη κυματος,σε αλλη διασταση,αλλα σ'αγαπαει..και ,επισης, ποσο μεγαλη ευτυχια ειναι να μοιραζεσαι μαζι του αυτό το γοητευτικο 'γαργαλισμα'στην κοιλια λιγο πριν την πολυαναμενομενη -και μεχρι τελευταια στιγμη αβεβαιη- συναντηση...γιατι μπορει τ'απογευματα τ'αδεια να βουλιαζεις μακρια του, όμως, εζησες τοσα βραδια που βουλιαζατε μαζι...

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.. είπε...

βεατρικακι μου.. ξερεις.. ξερεις οσο λιγοι.. ισως οσο κανενας αλλος.. ζεις διπλα μου και καθε κραυγη, ειτε χαρας ειτε απογνωσης, σε ξεκουφαινει περισσοτερο κι απο μενα που τη βγαζω.. ευχαριστω για ολα και κυριως γιατι η ψυχη σου εχει το μεγαλειο να κατανοησει χωρις πολλα λογια..
και με αφορμη κατι που εσυ ανεφερες θα κανω ενα λογοπαιγνιο: τι σημασια εχουν οι διαστασεις? οταν υπαρχει αγαπη δε μετριεται σε μηκος και πλατος και βαρος και υψος.. μετριεται σε παλμους, σε στιμες, σε προσμονη, σε κομενες ανασες..
αλλωστε σαν παλιο ραβασακι σε λιωμενο σακακι (παντα) θα τον αναζητω.. και να σου πω και κατι? ΠΕΘΑΙΝΩ γι΄αυτη την αναζητηση..<3

B. είπε...

μηκη*

B. είπε...

'μ'αρεσει να μη λεω πολλα'(..το ξαναειπα αυτο σημερα μου φαινεται..:P) αλλα τα ματια μου εχεις μαθει να τα διαβαζεις καλα πια ,που πολλες φορες ειναι περιττο να ανοιξω το στομα μου..
οσο γ'αυτην την αναζητηση μεσα στην τσεπη,οσες φορες κι αν τηn κανεις,παντα κατι καινουριο θα βρεις..κι αν ο θησαυρος δεν ειναι εκει,θα'ναι ο δρομος κερδος παλι.. :)

Ναύτης είπε...

εύχομαι να κρατάς πορεία κι όχι να χάθηκες...

καλα να περνάς ανεμοκούβαρο!

:)

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.. είπε...

Ναυτη καλησπεριζω.. καλα ειμαι.. σε μια περιεργη αναμονη.. σ ενα ταλαντεμα.. δεν υπαρχει κατι ετοιμο μεσα μου γι' αυτο και επικρατει τετοια σιωπη.. ισως και να την προτιμω..

Ανώνυμος είπε...

"...τέτοια εποχή πέρισυ ήμουν πάλι ακριβώς στο ίδιο σημείο με τώρα που για πρώτη φορά-σε σχέση με την υπόλοιπη ζωή μου- δεν ήταν το μηδέν κι αφού δεν είμαι στο μηδέν είμαι καλά!"

Πως γινεται περισυ να ησουν στο ιδιο σημειο με τωρα αλλα να μην ειναι το μηδεν για πρωτη φορα???
Νομιζω πως εχω πιει καφε...
..,επισης θα επισημανω πως η πιο ανιδιοτελης μορφη αγαπης ειναι η μητρικη και θα σε συμβουλεψω να τρως και να συνεχισεις να γραφεις τοσο συγκινητικα κειμενακια... :)

Unknown είπε...

ti na pw?olla einai tromeraa!

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.. είπε...

@ carlito: στην προταση "τέτοια εποχή πέρισυ ήμουν πάλι ακριβώς στο ίδιο σημείο με τώρα που για πρώτη φορά-σε σχέση με την υπόλοιπη ζωή μου- δεν ήταν το μηδέν κι αφού δεν είμαι στο μηδέν είμαι καλά!" τα 2 πρωρα ρηματα ειναι σε χρονο παρατατικο που δηλωνουν οτι περισυ για πρωτη φορα στη ζωη μου βρεθηκα σε ενα σημειο διαφορετικο του μηδενος. και αφου και φετος ειμαι στο ιδιο σημειο με περισυ συνεχιζω να ειμαι εκτος του μηδενος. δεν ξερω αν το εξηησα καλα παντως το "για πρωτη φορα" συνοδευει το "δεν ηταν το μηδεν" και αναφερεται στο περισυ.. η συγκεκριμενη προταση ειναι η αληθεια οτι με παιδεψε αρκετα αλλα ειμαι σιγουρη οτι την εχω γραψει με τετοιο τροπο που να εννοει ακριβως αυτο που θελω να πω.
οσο για τη μητρικη και την πατρικη αγαπη.. οκ, ισως η μητερα να ειναι ο,τι πιο κοντινο στα παιδια.. απλα επετρεψε μου να θεωρω-και οχι εκ προσωπικης πειρας- οτι συχνα οταν η σχεση ειναι αναμεσα σε μητερα και κορη δεν ειναι τοσο ανιδιοτελης.

για το φαγητο, μην ανησυχεις.. εχω μπολικα αποθεματα πανω μου..χαχα! ευχαριστω πολυ για το σχολιο παντως.. ελπιζω να φανω ανταξια των αναγνωστων μου! να σαι καλα :)

@ billkolias:ευχαρστω πολυ! αληθεια.. τιμη μου!!

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξερω....ειναι 2:11 αδυνατω να σκεφτω μετα τις 12:00,
παρ'ολα αυτα ομως ειμαι σε θεση να διαφωνησω καθετα οτι ισως να υπαρχει το παραμικρο ψεγαδι στην αγαπη μεταξυ της μητερας προς την κορη...η αγαπη της μανα απλα "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ" ειτε ειναι προς το γιο ειτε προς την κορη...
Οσον αφορα τωρα το γεγονος οτι εχεις μπολικα αποθεματα πανω σου να ξερεις οτι δεν με ξεγελας εμενα...
το βλεπω στο τροπο που γραφεις οτι θες ακομη κανα 3-4 κιλακια να επανελθεις στα φυσιολογικα σου επιπεδα.. :PP

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.. είπε...

carlito χαχα! καλα τα λες.. η αληθεια ειναι οτι 3-4 κιλακια προς τα κατω με χωριζουν απο το φυσιολογικο μου.. αν παρ' ολ' αυτα καταφερα και σε "ξεγελασα" δημιουργωντας την εντυπωση οτι παραεχω χασει βαρος απο τη μια χαιρομαι γιατι στο μυαλο σου εχω μια εικονα που προσπαθω εδω και χρονια να εχω στην πραγματικοτητα κι απο την αλλη το πιθανοτερο ειναι να μη συναντηθουμε ποτε.. οποτε ξερεις, καθενας πλαθει στο μυαλο του τον αλλο οπως "σχηματιζεται" με βαση τα οσα γραφει.. εχει μια μαγεια αυτο..

υ.γ. λαθος ωρες μπαινεις και τα διαβαζεις.. χαχα!