..Και μπήκα στο σπίτι, άφησα τα πράγματα στο δωμάτιο και ξεθεωμένη ξάπλωσα ανάσκελα στο κρεβάτι μου, σα να είχα μόλις γυρίσει από την εκδρομή..Μόνη αυτή τη φορά.. Είναι ωραία τα ταξίδια του μυαλού.. Ναι, πήγα στο σταθμό.. Πήρα το τρένο.. Έφτασα στην Κατερίνη.. Στο ξενοδοχείο.. Δωμάτιο 58.. Δεν πειράζει που όλο το τριήμερο θα το περνούσα στο 42.. Εκεί, η πόρτα η άσπρη, με τη χαλασμένη κλειδαριά.. Στο δεξί κρεβάτι, το σεντόνι.. Φαίνεται τσαλακωμένο. Σα να καθόταν κάποιος στην άκρη.. Πριν δύο χρόνια.. Καθόταν.. Η κουρτίνα μισοτραβηγμένη, όπως τότε.. Έξω η θάλασσα.. Πιο κοντά μας το μπαλκόνι.. Αλλά κι αυτό είναι απ' έξω.. Έξω από το παράθυρο.. Εμείς είμαστε μέσα.. Μέσα στο δωμάτιο.. Ο ένας μέσα στο μυαλό του άλλου.. Θέλουμε.. Θέλαμε.. Τώρα θέλω μόνο εγώ.. Φωνές.. Και δίπλα, στο δωμάτιο του Σωτήρη όλοι μαζεμένοι, βλέπουν αγώνα.. Έβλεπαν.. Σήμερα πήγα.. Δεν ήταν κανείς εκεί.. Ίσως είναι κάτω για το βραδινό.. Μπορεί να μην τους είδα.. Να μην τους άκουσα.. Ίσως να μην πήρα είδηση ότι κατέβηκαν.. Ξεχασμένη στο δωμάτιο μαζί του.. Μπορεί το γέλιο μου να ήταν τόσο δυνατό που να κάλυψε τις φωνές τους.. Η χαρά που είμαι μαζί του.. Μα τι λέω? Μαζί με ποιόν? Μόνη μου είμαι.. Αυτό ήταν πριν δύο χρόνια.. Σήμερα είμαι μόνη.. Οι άλλοι δεν είναι κάτω για βραδινό.. Ούτε δίπλα στου Σωτήρη.. Ούτε καν στον πάνω όροφο.. Κι εγώ δεν είμαι στο 42 μαζί του.. Είμαι στο 42 μόνη μου.. Ή μάλλον δεν είμαι καν στο 42.. Είμαι στο σπίτι, στο κρεβάτι μου, ανάσκελα.. Ξεθεωμένη.. Σα να γύρισα μόλις απ' την εκδρομή.. Ταξίδι.. Δύο χρόνια πίσω.. Δωμάτιο 42.. Εγώ κι αυτός.. Μόνο.. Χαλασμένη κλειδαριά.. Εκείνο το μπλε φούτερ..Το σχεδόν μαύρο.. Το έχω ακόμα.. Εγώ κι αυτός.. Μόνο.. Οι άλλοι..? Ίσως στου Σωτήρη.. Ίσως κάτω για βραδινό.. Στο δωμάτιο εγώ κι αυτός.. Μόνο.. Τώρα.. Εγώ.. Μόνο.. Περιμένω.. Δε θα 'ρθει.. Όμως περιμένω να δω.. Πόσο αντέχω.. Πόσο αντέχω να θυμάμαι.. Δωμάτιο 42.. Πόσο ακόμα θα το θυμάμαι.. Ξυπνούσαμε μες στη νύχτα.. Ένα φιλί.. Ένα "Δεν το πιστεύω ότι είμαστε μαζί" που ψιθυρίζαμε ταυτόχρονα.. Και μετά σιωπή.. Δυο ανάσες.. Ακούγονταν σαν μία.. Όνειρο κανένα εκείνα τα δύο βράδια.. Το ζούσαμε άλλωστε.. Αλλά κι αυτές τις μέρες πάλι όνειρο κανένα.. Διάσπαρτα δεκάλεπτα ύπνου.. Τι να προλάβω να ονειρευτώ..? Στο κρεβάτι.. Ανάσκελα.. Ξεθεωμένη.. Σα να γύρισα μόλις από την εκδρομή.. Κουράγιο για τίποτα.. Μονάχα για την ίδια εκδρομή.