Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

κι αυτό τώρα λέγεται "ζωή"

                         

..και κάπου εκεί που το βράδυ με βρίσκει με τα δικά μου χέρια να με αγκαλιάζουν, ίσως και ν' αναρωτιέσαι πραγματικά μέσα σου αν υπάρχουν μοίρες που δε νικιούνται..
..λες και το κατάλαβες ότι σ' έβλεπα στον ύπνο μου χθες το βράδυ.. κι αναρωτιόμουν κι εγώ με τη σειρά μου, πώς θα ήταν αν ξανακάναμε έρωτα..
..
και είναι φορές που νομίζω ότι περιμένω ακόμη.. ή προσπαθώ να πιστέψω ότι περιμένω ακόμη.. δεν ξέρω τι ακριβώς.. Μάλλον αυτό που αργά ή γρήγορα θα τελείωνε- όπως είχες πει εκείνη την Τρίτη του Μάη.. Αφού το 'ξερες, γιατί δε μας προστάτεψες; Γιατί δε Με προστάτεψες..;

[υπάρχεις κάπου ή μόνο στα πληκτρολόγια;]






Δεν υπάρχουν σχόλια: