Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

παράσημο






Σεξ. Τσιγάρο εκείνος.


Από τότε που γυρίσαμε καπνίζει αρειμανίως.


Προσπαθεί να πνίξει μέσα στους καπνούς και τις αναθυμιάσεις όσα δε θα μου πει ποτέ.


Ρωτάει σε ποιόν στέλνω μήνυμα τόσο αργά.


"Σημειώσεις κρατάω αγάπη μου, σημειώσεις."


Κι έχει ήδη καθησυχαστεί και σχεδόν κοιμάται

τη στιγμή εκείνη που εγώ σχεδόν υποτάσσομαι στην αμφιβολία.


Ευπειθώς αναφέρω δόκιμος μηδενο-ετής.


Δόκιμος ζωής.


Δόκιμος αντοχών, δόκιμος ψεμάτων. Δαιμόνων.


Καταπίνω το "μαγικό χαπάκι" μα δε λέω να ηρεμήσω με τίποτα. 


Γυρνάω να ζητιανεύσω λίγη σιγουριά στην αγκαλιά του.


Κοιμήθηκε. 



11 σχόλια:

Papillon είπε...

αυτά που ψάχνεις μέσα σου μόνο θα τα βρείς....!

φιλί!

jo είπε...

Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΧΑΡΑ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΔΡΟΜΟΣ..ΖΗΣΕ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ.

Prisoned Soul είπε...

Ξύπνα τον!!! και αν όχι κυριολεκτικά, τουλάχιστον μεταφορικά. Αφήπνισέ τον, δημιούργησε αμφιβολίες στο δικό του το κεφάλι, μην τις τραβάς στο δικό σου....

και αν δεν το θέλεις, μίλα του...
πριν κοιμηθεί,
πριν καν προλάβει να σκεφτεί τι θέλει...
μίλα του και απαίτησε σχεδόν και από κείνον να σου μιλήσει...

love είπε...

αμφιβολίες.. πόσο κουραστικές, πόσο όμορφες. Ισως αυτά τα.. ερωτηματικά να κρατάνε αναμένες τις φωτιές. Ισως πάλι να τις σβήνουν βασανιστικά. Δεν ξέρω... Μίλα του... κι ας λέει το τραγούδι πως τα λόγια βιάζουν τη σιωπή.. " Είναι οι σιωπές κι όχι τα λόγια που πονάνε... "

Υ.Γ. πόσο υπέροχο το κείμενο σου.. αστον να το διαβάσει, αν θες.. Είναι και τα γραφτά ένας τρόπος επικοινωνίας.. κι ίσως τότε μόνο να μένει γυμνή η ψυχή σου..

ΤΜΤΧ είπε...

εχω αρχισει και το ερωτευομαι το καβουρι-εεε κουβαρι...εεεε ανεμοκουβαρο...ε ναι... κατι μου θυμιζουν ολα αυτα-συνεχισε τις σκοτωτικες σου αναρτησεις και το μαγικο σου χαπακι θα στο κλεψει καποιος τυχαια απ τη τσαντα την ωρα που θα κανεις πιπι σου.. Υπεροχο απλα...!

Lilly M. είπε...

῾Δόκιμος αντοχών, δόκιμος ψεμάτων. Δαιμόνων.᾽

αυτό είμαστε στο τέλος νομίζω, οι δαίμονες μας. όσοι σκοτώσαμε, όσοι μας έμειναν..και αυτό δύσκολο να το μοιραστείς, ίσως αν θες να καταφέρεις να το κρύψεις. αξίζει;

εγώ αισθάνθηκα μόνη (και) δίπλα του,
ελπίζω εσύ να το ξεπέρασες..

πολύ αληθινό το σκηνικό σου!

Ναύτης είπε...

εϊ!

γιατι σταμάτησες;;;

Ανώνυμος είπε...

γράφε μωρό μου .. μπορεί να μην το δηλώνω αλλα είμαι πάντα εδώ .


(tu) χελώνι

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει.. είπε...

χελωνι σ' αγαπω...... ξερω οτι εισαι εκει που ειμαι και ειμαι εκει που εισαι..

Από μικρό κι από τρελό είπε...

ααααααααχ.....


Γυρνάω να ζητιανεύσω λίγη σιγουριά στην αγκαλιά του.


αααααααχ... γμτ.. όλο αυτό κάνω ...


<3

ARTEKRAN είπε...

"...Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό, ο ο Ο, πιο δυνατό"
Σε χαιρετώ