ΣΤΑ ΠΑΡΑΛΟΓΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΔΕ ΡΩΤΗΣΑ

Ο.Κ   Γαλλικά?? Γαλλικά! Με μαμά Γαλλίδα και ποτέ μου δεν τα μίλησα κι όμως τώρα είμαι πανέτοιμη να σου κάνω μάθημα. Φυσικά και αστειεύομαι-όσο κι αν με πονάει- αφού εσύ πρώτος ξεκίνησες να "αστειεύεσαι" με όλα.


Κοντεύει η αλλαγή του χρόνου κι εσύ τσαφ! στα καλά του καθουμένου χάνεις τη βέρα σου. Κάποτε μου είχες πει ότι πιστεύεις στο Κάρμα και τώρα ένα εκατομμύριο κόκκοι σκόνης λες και μπήκαν στα μάτια σου και δε βλέπεις το προφανές. 


Δε θα σου κάνω τη χάρη όμως. Δε θα σου θυμίσω τίποτα απ' όσα κατά καιρούς μου λες-ακόμη κι αυτό για τα μαθήματα Γαλλικών που μου είπες σήμερα κι αύριο θα το' χεις κι όλας ξεχάσει δε θα στο θυμίσω- γιατί πολύ απλά, αν τα εννοείς, θα τα κουβαλάς μέσα σου. Δε θα έχεις καμία ανάγκη για υπενθύμιση. 


Γύρισα σπίτι νιώθοντας ένα απόλυτο τίποτα ριζωμένο βαθιά μέσα μου. Ένα μεγαλοπρεπές, περίφανο ΤΙΠΟΤΑ. Ούτε στεναχώρια, ούτε θυμό, ούτε απογοήτευση.. Κι αυτό είναι το χειρότερο. Το "μηδέν" στο οποίο με υποβάλλεις. Ξέρω πως αυτή τη στιγμή εσύ βρίσκεσαι κάπου εξασφαλισμένος. Χαρούμενος. Πλήρης. Δε θα παραπονεθώ γιατί εν μέρει τη δική μου "μισότητα" την επέλεξα. Όλα από "μισό" και τίποτα ολόκληρο. Καμία αρχή να μη συναντήσει και το τέλος στα δικά μου χέρια.



Λίγες στιγμές μόνο μαζί σου και ευχόμουν μετά να έσβηνα χωρίς να προλάβω οποιαδήποτε αλλαγή γύρω μου. Πόσο ακόμα θα σε γουστάρω μέχρι θανάτου και δε θα μπορώ να το φωνάξω? Πόσα ακόμη πράγματα έχω να πω και ποτέ δε θα μάθεις?


Μη μ' αφήσεις ακόμη......... Είναι νωρίς.......






Υ.Γ Θα κοιμηθώ και ίσως αύριο όλα να' ναι αλλιώς [μακάρι να' ναι έστω και λίγο αλλιώς]











[μέσα μου σε κρατώ λες κι είσαι κάτι σωστό]