Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

ΘΕΡΜ(ΙΔ)ΟΣΥΣΣΩΡΕΥΤΗΣ





Θελω να πυροβολησω τον εαυτό μου με θερμίδες.  Ήδη καταστρώνω σχέδιο εξόντωσης της μοναξιάς μου για σήμερα το βράδυ. Θα ισοπεδωσω κάθε ανασφάλειά μου ταίζοντας τα μάτια και το μυαλό μου με ολα τα απαγορευμένα. "Κρέπες της γιαγιάς" για να τηρούνται οι οικογενειακες παραδόσεις. "Λάθος επιλογές " για να τηρούνται οι προσωπικές παραδόσεις. Τις τελευταίες ημέρες αναπνέω δανεικό αέρα από κάποιον που δανείζεται κι ο ίδιος για να αναπνεύσει. Γενικώς ζούμε με Δανεικά Ιδανικά. Όχι "ιδανικά" με την έννοια των Αξιών. "Ιδανικά" με την έννοια των Τέλειων και Κατάλληλων. 
Ο Ένας ζει με την Ιδανική Ερωμένη, η ερωμένη ζει με την Ιδανική Σχέση που έχει πλάσει στο κεφάλι της, ο Άλλος ζει με την Ιδανική Γυναίκα που τον εξιλεώνει για τα παρελθόντα σφάλματα και η Ιδανική γυναίκα με τη σειρά της ζει με τον Ιδανικό Άλλο που της τα προσφέρει και τα ανέχεται όλα. 
Βομβαρδισμός δανεικών συναισθημάτων με λάθος αποδέκτες.
Στράβωσε η κάννη της καρδιάς.
Άδειες τσέπες εδώ και τέσσερις ημέρες. Απλήρωτα ενοίκιο, κινητό, θέρμανση και ρεύμα. Παρ' όλ' αυτά, προτιμώ ν' ανάβω τις λάμπες από το να ανοίξω τα παντζούρια. Τεχνητό φως- τεχνητή ευτυχία. 
Ξεχάστε με για λίγο. Μήπως και καταφέρω να με ξεχάσω κι εγώ. Μήπως και καταφέρω να επαναπροσδιοριστώ. 
Μήπως και αρχίσω να με πυροβολώ με ουσία και όχι με φαγώσιμη ύλη. Η "αδερφή" μου τις προάλλες είπε ότι "τρώει γνώση". Μια χαρά ωραιότατο μενού. 55 κιλά ή "αδερφή" μου με τη Γνώση. Κάτι κάνω λάθος. 
Όλες οι αγκαλιές κλείνουν με το που με βλέπουν, αφήνοντάς με απ' έξω. 
Αφήστε με όλοι. Σίγουρα δεν έχω ανάγκη κανέναν σας.



*σίγουρα σας έχω ανάγκη όλους*